Anne-Marie de Bie
Uitvaartbegeleider
Iedereen verstaat verdriet
Op een druilerige novemberdag overlijdt een van oorsprong Congolese. Haar familie woont in Amerika, maar haar twee zussen waren al overgekomen en zijn al in het verzorgingstehuis waar de vrouw ligt opgebaard. Een nicht uit België is ook aanwezig. Een kleurrijk gezelschap. Een mengelmoes van Nederlands, Frans en Engels klinkt in de kamer. Het is al snel duidelijk dat de uitvaart niet in Congo kan plaatsvinden. Het wordt Gouda.
Ruimte voor alle culturen
De begrafenis is bijzonder, met typisch Congolese rituelen en traditionele kleding. Mij is gevraagd de aanwezigen uit te nodigen voor het laatste afscheid. Ik besluit dit in het Nederlands, Engels en Frans te doen, zodat iedereen zich persoonlijk voelt aangesproken. Later vertellen de nabestaanden me dat ze dit enorm hebben gewaardeerd.
Een jaar later
Een jaar later ontvang ik een mail uit Amerika. De twee zussen komen opnieuw naar Nederland voor de plaatsing van het grafmonument. Ze vragen of ik aanwezig wil zijn bij de plechtigheid en om naderhand informeel een bakje koffie te doen. Het is een fijn weerzien waarin zowel de nabestaanden als ik de uitvaart mooi afsluiten.