Het is 1970 of 1971. Op de foto’s zien jullie dat de 1e paal geslagen gaat worden voor onze rouwkamer in Lekkerkerk. We schrijven geschiedenis want het is de eerste rouwkamer in de Krimpenerwaard. Op de ene foto mijn opa Stoppelenburg. Iedereen kende hem als Cor de smid. Hij sloeg de 1e paal. Op de andere foto een mooi kijkje in die tijd, met het kaaspakhuis op de achtergrond en een bus (van West Nederland?) die voorbij rijdt.
Herinneringen zijn subjectief, ik herinner me dit omdat er foto’s zijn. Maar in mijn herinneringen zie ik vooral wat er eerst was, dus voor de bouw van de rouwkamer. Het was onze speelgrond met een grote tuin van de dijk tot aan de Burgemeester van der Willigenstraat. Waar opa en oma en ons gezin woonden op Voorstraat 60 en 58 en waar in het midden van de tuin oom Cor woonde. Met aan de ene kant de dijk en het water en aan de andere kant (de lege kant nog) de appel- en perenbomen, de pruimenbomen, de konijnenhokken en alle oude auto’s die absoluut niet weg mochten. In het midden de grote moestuin waar ik me vooral de stokbonen van herinner en de aalbessen en kruisbessen. De prachtige magnolia in het midden waarin we tikkertje speelden en soms maar wat wegdroomden. Het kleine voetbalveldje onder die magnolia. De duiven van ome Cor en het sissen van de paardenijzers in het vuur. Ik herken altijd de geur van verbrande paardenhoeven.
We verhuisden van de Voorstraat naar het woonhuis boven de rouwkamer. Einde van een tijdperk en begin van een nieuw. Het was erg wennen want wij, de kinderen, waren erg gehecht aan hoe het was. Maar de tijd gaat door, zo is het nu eenmaal. En we hadden nog totaal geen weet van hoe de tijd alles verder zou veranderen. Dat er in 2016 nogmaals een uitvaartcentrum gebouwd zou worden. Opa moest eens weten! Hij zou vast trots zijn.
{Tekst en foto’s: Ali Stoppelenburg}
Comments